31 Aralık 2011

Anne kanguruya ağıt...


Ben böyle bir gecede annemin ölümünü izlemiştim!
Gençliğinde saçları dizlerine kadar inmiş olan annemin;
Bir polis sorgusunda birkaç tutam saçı yolunmuş annemin…
Beni saçlarından as bu gece kalbine; öfkenin ritmidir bu!
Onu sakın dinleme!
Boşuna bekleme;
Hiçbir şiirin kabul edemeyeceği kadar büyük acılar getirmeyeceğim sana!
O sevdiğimiz şarkıda geçen kırmızı zarfın en buruşuk halini tutuştursam eline;
Sakın bana kızma!
Senin sevdiğin pantolon çoktan eskidi; yeni şeyler giymeliyim artık!
Marlon Brando’nun en kötü filmi say bu gece beni…
Yanlış bir rolde oynatılmış iyi bir adam de gitsin!



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder